Een tijdje terug vertelde ik al dat ik na een aantal afwijzingen eindelijk een prachtige kamer in hartje Utrecht gevonden had en dus op kamers ging. De tijd gaat enorm snel, want ik woon er nu alweer een paar maanden. Mijn kamer is qua meubels zo goed als af, maar de muren zijn nog vrij leeg. Mijn kamer heeft hele hoge muren, dus dit valt wel op. Binnenkort komt hier gelukkig verandering in. Dan ga ik samen met mijn vader langs de Ikea voor wat leuke plankjes en hangen we mijn landkaart op. Zodra mijn kamer helemaal af is zal ik hem zeker laten zien in een artikel. Hoewel mijn kamer dus nog niet helemaal af is, wil ik je vandaag wel alvast vertellen hoe het op kamers wonen me bevalt. Benieuwd?

Mijn zoektocht naar een kamer begon al voor de zomervakantie. Veel van mijn vriendinnen woonden al op kamers en ik merkte dat het steeds lastiger werd met reizen omdat ik gewoon veel in Utrecht was en wilde zijn. Ik besloot me in te schrijven voor verschillende websites en reageerde op iedere kamer die me eenigzins leuk leek. Utrecht is geen makkelijke stad als het gaat om het vinden van een kamer. Ik heb uiteindelijk meer dan 50 berichtjes gestuurd en daardoor 7 kamers mogen bekijken, waarbij ik dus 6 keer afgewezen werd. Bij sommige kamers vond ik dat echt jammer, bij anderen was ik eerder opgelucht dat ik zelf geen nee hoefde te zeggen. Ik vond namelijk wel dat ik zelf een klik moest hebben met het huis/de meiden die er woonden.

Uiteindelijk werd ik uitgekozen voor een compleet nieuw huis. Toen ik naar het huis ging kijken was het dan ook echt nog een bouwval. Ik werd uitgekozen door de huisbaas, samen met wat andere meiden. We kenden elkaar allemaal nog niet, dus dat was wel even gek. Gelukkig heb ik het heel erg getroffen met mijn huisgenootjes. Ook heb ik het heel erg getroffen met het huis. Alles is gloednieuw en (nu nog) netjes.

Ik had verwacht dat het enorm wennen zou zijn om je eigen boodschappen te doen, je eigen eten klaar te maken en zelf de boel aan kant te houden. Om eerlijk te zijn viel het mij allemaal reuze mee. Ik haal precies de dingen in huis die ik graag eet/drink en ik vind het juist heel fijn dat ik zelf mag kiezen wat ik ’s avonds eet. Vaak eet ik met vriendinnen of huisgenootjes, dus dan is koken altijd erg gezellig. Ook de boel aan kant houden valt echt wel mee. Ik moet natuurlijk mijn eigen kamer netjes houden, maar dat moest ik eerder ook al. Samen met mijn huisgenootjes heb ik een schoonmaakrooster waarin staat wie wanneer de gezamenlijke ruimtes moet schoonmaken zoals de keuken, de gangen en de badkamer. Dat hoort erbij en ik vind het prima werken. Ik vind het ook helemaal niet zo erg om schoon te maken, want zodra het schoon is, heb je hier zelf ook plezier van.

Hoewel ik verwachtte dat ik door op kamers te gaan veel meer tijd zou hebben, ik hoef immers niet meer lang te reizen, is dat helemaal niet zo. Ik doe enorm veel met vriendinnen, ik sport in een sportschool dicht bij huis, ga naar borrels en feestjes en dan is de week alweer bijna voorbij. Waar ik eerder eigenlijk iedere avond thuis doorbracht en af en toe bij vriendinnen bleef slapen voor een feestje, is het nu alweer een tijd geleden dat ik op een avond alleen zat op de bank en me echt afvroeg wat ik moest gaan doen.

Ik heb het dus naar mijn zin in mijn nieuwe paleisje. Maar ik moet toch eerlijk zeggen dat ik het hierdoor ook heerlijk vind om weer thuis-thuis te zijn. Dan wordt er voor me gekookt, kan ik lekker bijkletsen met mijn ouders, knuffelen met onze kat en genieten van de rust van een dorp. Het heeft dus allebei zo z’n voor en nadelen, maar dat is natuurlijk logisch.

Woon jij nog thuis?

xxx Teddy