Eerlijk? Stiekem baal ik een beetje dat juli er weer op zit. Juli is altijd zo’n fijne maand. Het was lekker weer, ik genoot van mijn vakantie en deed allerlei leuke dingen. Ik kijk dan ook zeker terug op juli met een grote glimlach. Vandaag is het weer tijd voor mijn maandelijkse overzichtje met foto’s. Verwacht flink wat festivals, veel confetti, hitte én een ritje op een heuse crossmotor. Benieuwd?

Eind juni en begin juli was het tijd voor mijn eerste festival! Het enige festival dit jaar waar ik ook echt een heel weekend heen ging: Defqon 1. Vorig jaar ging ik al een weekend naar Defqon 1 en dat was me erg goed bevallen. Zo’n weekend is altijd super vet, maar ook extreem vermoeiend. De eerste dag namen we rustig de tijd om onze tent op te zetten, te chillen en ’s avonds gingen we naar het eerste feest van het weekend. Ik blijf me altijd verbazen over de hoeveelheid tenten die er op de camping staan…

De tweede dag, zaterdag, begon het festival pas echt. Hoewel het heel erg leuk was, was het wel extreem heet. Het was boven de 30 graden, dus we hebben onszelf goed ingesmeerd en veel water gedronken. Begrijp me niet verkeerd, ik hou wel van een warme temperatuur, maar tijdens een festival is het toch wel vermoeiend. Maar goed, dat mocht de pret natuurlijk niet drukken!

De laatste dag van zo’n festival is altijd heel dubbel. Hoewel je echt moe begint te worden, ben je nét helemaal gewend en wil je nog niet naar huis. Zondag was de temperatuur een stuk aangenamer en dat merkte ik ook aan mijn energielevel. De dag, en daarmee het weekend, sloot zoals gewoonlijk af met een bizar vette eindshow.

De week erna had ik een beetje heimwee naar Defqon 1. Gelukkig stond het weekend daarop festival nummer 2 van dit seizoen alweer gepland: Dreamfields! Helaas regende het wel een paar uurtjes, maar ik heb zeker genoten! Vooral bij het optreden van Chipz! waarbij deze foto is genomen.

Halverwege deze maand had ik een super leuke persdag op de planning staan: die van de Zwarte Cross! De Zwarte Cross had dit jaar flink wat nieuwe dingen en deze werden bekendgemaakt op de persdag. Zo openden ze dit jaar voor het eerst MIVA Las Vegas, een hotel voor mindervaliden zodat zij een heel weekend op de Zwarte Cross konden verblijven. Ook was de Zwarte Cross dit jaar heel druk bezig met afval scheiden en recyclen en werd er een heus comedy café geopend. Uiteraard kon de persdag niet eindigen zonder wat stunts én een ritje op een crossmotor. Het blijft toch wel de Zwarte Cross.

Het weekend daarop was het écht tijd voor de Zwarte Cross! Samen met twee vriendinnen en mijn ouders gingen we met de auto op naar het festival. Het was heerlijk weer en de sfeer was, net als altijd, weer geweldig. Mocht je je afvragen wat ik zo leuk vind aan de Zwarte Cross, dan staat op nummer 1 de sfeer. Iedereen is super vriendelijk tegen elkaar, je maakt op één dag 10 nieuwe vrienden en je maakt altijd wel iets grappigs mee. Ook is het echt een festival voor iedereen (qua muzieksmaak maar ook over het algemeen) en accepteert iedereen elkaar. Misschien een beetje cheesy om te zeggen, maar het is echt zo.

De Zwarte Cross wordt ieder jaar weer populairder en dat snap ik heel goed. Helaas was het ons daarom niet gelukt om dit jaar kaarten voor de zaterdag te krijgen. Gelukkig hadden we de zondag nog! We begonnen de laatste dag van dit weekend met een Nozempje, want dat hoort er natuurlijk bij. Ook op zondag scheen het zonnetje.

Want dit is los gaan… op Kraantje Pappie! Hoewel ik in eerste instantie niet naar de Zwarte Cross ga voor de artiesten, nee het is echt de sfeer die op nummer 1 staat, staan er wel vaak leuke artiesten waarbij je een goed feestje kan bouwen. Zo schreeuwde we op zondag lekker mee met de nummers van Kraantje Pappie. Blijft leuk.

De dag na de Zwarte Cross moest ik even bijkomen en hoe kon ik dat nou beter doen dan me voorbereiden op het volgende festival: Tomorrowland! Mocht je Tomorrowland niet kennen: het is een van de grootste dance festival ter wereld en wanneer je een kaartje kunt bemachtigen, krijg je deze in een speciale “Treasure Case” thuisgestuurd. In de Treasure Case van dit jaar zat, naast het toegangsbandje, een compleet boek. Die moest ik natuurlijk lezen! Lekker in het zonnetje en ’s avonds verder op de bank met een bak fruit.

En toen was het zo ver: time for Tomorrowland! Al jaren kijk ik vol verbazing de livestream en after movies van dit festival. Ieder jaar lijkt het spectaculairder te worden. Helaas was het vorig jaar niet gelukt om kaarten te kopen en ook dit jaar dachten we weer niet te kunnen gaan, totdat er toch nog kaartjes vrijkwamen en wij ons ingeschreven hadden voor de wachtlijst. Dus reed ik t laatste weekend van deze maand samen met een vriendin naar België. En wauw, wat was dat een gave dag! De shows en de stages waren nog beter dan ik me had ingebeeld. Kijk bijvoorbeeld hoe gedetailleerd de Main Stage is. Hij past niet eens helemaal op deze foto…

Het weer was geweldig: vol zon met af en toe een wolkje. Warm was het wel, maar wat heb ik genoten! Ik heb mijn ogen uitgekeken, veel dansjes gedaan en even een besef momentje gehad. Want hoe gaaf was het dat ik eindelijk naar Tomorrowland kon en zo’n bijzonder festival mocht meemaken. Met mensen en DJ’s van over heel de wereld. Ja, deze festivaldag was zeker alle moeite waard. Een bijzondere ervaring die ik weer van mijn bucketlist af kan strepen. En met de slogan van Tomorrowland wil ik dan ook dit overzicht afsluiten: Live Today, Love Tomorrow, Unite Forever.

Hoe was jouw juli?

xxx Teddy